یاد

اینجا می نویسم تا همیشه یادم باشه...

اگر روزی استاد شدم بین دانشجوهام فرق نزارم حتی اگر یکیشون برادر زاده ام باشه.

اگر استاد شدم هوای اون دانشجومو که از یه شهر دیگه اومده داشته باشم.

اگر استاد شدم از زندگی دانشجوهام بپرسم باید بفهمم مشغولیت ذهنیشون چیه و کمکشون کنم حداقل با شنیدن درد و دلشون.

اگر استاد شدم اونی که از همه بهتره رو بولد نکنم بزنم تو سر بقیه ولی همشونو برای نقاط قوتشون تشویق کنم و اگر کم کاری کردن گوشزد کنم. 

اگر استاد شدم‌ هرشب قبل اومدن به دانشگاه مطالعه کنم و تا میتونم مقاله های جدید رو بخونم.

اگر استاد شدم و زمانی که دانشجوم داره جراحی می کنه از کنارش تکون نخورم و حتی گاهی ادش وایسم.

اگر استاد شدم به دانشجوهام یاد بدم پول اولین هدف یک پزشک نیست اونچیزی که ما رو طبیب می کنه توجه به بیماره.

اگر استاد شدم هر روز تو گوش دانشجوهام زمزمه کنم:

امام علی (ع) فرمودند:

هر کس طبابت می‏‌کند باید از خدا بترسد و خیرخواه باشد و سعی خود را به کار برد.