رزیدنتانه ۱

1) جدیدا توی بخشمون مگس زیاد شده ... و همش دور و ور دهن مریضا که پر خونه میان و جزو استرسای جدیدمون هم دور کردن این مزاحماس ... استادمون داشتن جراحی می کردن و سال بالاییمون دستیارشون وایساده بود و بقیه ی اساتید هم بودن منم داشتم نگاه میکردم که یهو یه چیزی محکم خورد تو صورتم ... انگار برق گرفتم و خشکم زده بود و استادا هم خشکشون زده بود که اخه چرا سال بالاییمون با پشت دست زد تو صورت من ... که دیدیم داشته مگسا رو دور میکرده برا همین خندیدیم تا دردش یادم بره 😅😅😅 ماشاالله دستشونم سنگین بود اخی بیچاره پسرش، فکر کنم یه بار بزنش تا یه ماه حرف نزنه 😅😅😅😅 بعدم که استادمون رفتن انتقام منو از مگس گرفتن و کشتنش ... 

۲) چندهفته پیش یک بیمار جراحی افزایش طول تاج داشتم، مریضم یک خانم شاغل بودن که تقریبا هم سنم بود و چون مریضام اکثرا جراحی دارن و کار جراحی پر استرسه خیلی باهاشون مهربونم و نازشونو می کشم این بیمار هم خیلی پیگیر بودم اذیت نشه ...  استادم هم خیلی حساس و دقیق بودن منم با دقت کارشو انجام دادم و چون بخش شلوغ بود باید بعد از هر مرحله منتظر میموندیم استاد بیان و تایید کنن، استادم اولش گفتن کیس مشکلیه و آخرش هم کلی از کارم تعریف کردن ... مریض رو برای هم اتاقیم که متخصص پرتزه فرستادم که کار بیمارم راه بیوفته و باوجودی که وقت نداشت اما قبول کرد انجامش بده ... حالا یه دندون دیگه اش هم جراحی میخواد ... هم اتاقیم گفت بهش گفتم برید پیش دکتر محیصا براتون انجام بده گفته نه نمیرم خیلی با وسواس و دقیق کار کرد اذیت شدم اگر میشه به یک دکتر مرد معرفیم کنید!!!!😔😔😔 این که خیلی روتینه بعضیا فکر میکنن کار مردا بهتره و من از اول این بیمارا رو قبول نمیکنم چون از اول آرامش روانی ندارن ... ولی اخه این مورد دیگه واقعا تاسف بر انگیزه...چون هم دید چقدر براش زحمت کشیدم و هم اینکه خودش هم یک دختره ...هم اتاقیم هم در جوابش گفته من باید ازش خواهش کنم برات انجام بده اگر دکتر مرد میخوای خودت برو تو بخش تا معاینه بشی و هروقت وقت داشتن برات انجام بدن ... بیمار هم اومد و خیلی مودب از من وقت نزدیک گرفتن و رفتن تا شنبه که براش انجام بدم ... 

۳) امروز استادم که خیلی شیرین و مهربونه و با وجودی که بازنشست شده بازم میاد ، خواست از ابزارای کمک آموزشی استفاده کنه ولی چون امکاناتمون کمه منو برد روبروی دیوار و مقابل عکس زیر،  دو تا کاشی وسط رو نشونم داد و گفت ببین سمت راست مزایای درمانه و سمت چپ معایب درمان و حالا باید تصمیم بگیریم ... با دقت هم به کاشیا نگاه می کردیم که خدایی نکرده فاکتوری رو از قلم ننداخته باشیم ... و بعد بر اساس همین نانوشته های کاشی ها طرح درمانمونو ریختیم 😄😄😄😄 

یمن

لب اگر باز کنم سرّ مگو می ریزد
می روم گریه کنم چشم فرو می ریزد

چند وقت است می و ساقی و ساغر همه اوست
دست من باده نمی ریزد، او می ریزد

چند ماه است که در راه گلویم خار است
چشم من بغض دلش را به گلو می ریزد

جوی ها در همه جا روی به دریا دارند
این چه دریاست که یک باره به جو می ریزد

بی خبر از نفس سوخته حالان مگذر
خاصه صبحی که سبو پشت سبو می ریزد

این قدر پشت سر سوختگان حرف مزن
من اگر ها کنم از آینه هو می ریزد

هر طرف می نگری داغ اویس قرن است
خون طفلان یمن از همه سو می ریزد

علیرضا قزوه

بهمم ریخته است گیسویی بهمم ریخته است مدتهاست

دلم تنگ شده ... دلم تنگ شده براتون امام حسین (ع) ... برای لحظه ای که خسته و کوفته و با پای تاول زده و با مسمومیت شدید رسیدم کربلا ... برای وقتی که مقابل ضریحتون گفتم صلی الله علیک یا ابا عبدالله  ... برای من شما مهربانترین انسان روی زمینید... اونقدر مهربان که مطمئنم اگر ناخالصی در سلامم باشه به بزرگواری خودتون می بخشید ... دلم پر می کشه برای زیارت شما ... حالا که نمی تونم از دور میگم:

السلام علیک یابن  سدرة المنتهی

ترس جاده ای

دو تا پست قبلیم از روی دلتنگی بود ... ولی یاد یه چیز با نمک افتادم که شاید حال شما و من رو خوب کنه ... مدتیه به خاطر دیدن یک صحنه تصادف ... تو جاده با هر ترمز راننده می ترسم ... آخرین بار می خواستم برم خونه و و یک بلیط اینترنتی گرفتم و  نشستم توی اتوبوس، یهو یک پسر جوان اومدن نشستن بغل دستم ... منم گفتم جاتون اینجاس یک لبخند تحویلم داد و گفت بله (یعنی دریغ از یک اپسیلون غیرت🤔🤔)... منم پا شدم و به مسوول بلیط گفتم ایشونم گفت فعلا جلو پشت سر راننده بشین تا جاتونو عوض کنم خودشم رفت وسایلمو آورد ... و اینجوری شد که دیگه همه جاها پر بود و من افتادم پشت سر راننده ... منم هرچندوقت یک بار خوابم می برد و با ترمز راننده می پریدم ... اخرین بار گفتم آقا آرومتر برید ... و دیدم یک نفر دیگه اومد اعتراض کرد که آقا خیلی تند میرید بچه ی من می ترسه و یه بیماری خاص داره که بدتر میشه و حالا دستاشو برعکس تکون میده ... بعدم نادیا مراد اومد صحبت کرد و گفت من و این خانم (اشاره به من) دفعه ی قبلی هم تو اتوبوس نشستیم و راننده رو مجاب کردیم آروم بره ... منم از نادیا تشکر کردم که بله دفعه ی قبلم فقط شما همراهیم کردیم ... بعدم نزدیکای شهرمون ما رو پیدا کرد و من و نادیا مراد راه افتادیم سمت شهر بین راه هم بهمون یک بسته ی فرهنگی دادن که توش تربت کربلا بود 😍 داشتیم به یک پلیس راه می رسیدیم که یهو اتوبوس ترمز کرد و لامپا روشن شد و منم از خواب پریدم 😀😀😀

پی نوشت: نادیا مراد برنده ی جایزه ی صلح نوبل هستند 😊

اربعین

مامان گفت برادرم امشب از مرز رد شد والان عراقه ... دلم پر کشید برای زیارت اربعین ... با کلی خوشحالی به دوستام گفتم برادرم رفته کربلا ... اتفاقا استادم امروز گفت به زیارت اربعین اعتقادی نداره ... که دوستان هم اظهار فضل کردن ما هم اعتقادی نداریم یکیشون گفت خیلیا میرن بهشون خوش بگذره و وای فای مجانی استفاده کنن و یکیشونم گفت اینایی که میرن خلوص ندارن اگه دارن روزای دیگه سال برن .... 

خدای من چرا انقدر براشون راحته چرا انقدر راحته مگر خلوص سنجی دارن ... چطور آدما به خودشون اجازه می دن خدایی کنن ... چرا تمام آرامش ما رو زیر سوال می برن ... جالبه همین آدما معتقدن راه های رسیدن به خداوند به تعداد انسا ن هاست منم به همین اعتقاد دارم ... اما نمیدونم چرا راه هایی که از مدل اعتقادی ما می گذره رو مثل آب خوردن به انتقاد می کشن ... عزیزم فکر می کنی برای حماسه ی عاشورا باید شاد بود و بهش افتخار کنی خب شادیتو بکن با اشک من چکار داری من آدم احساساتی هستم که هر چیزی که برام بوی خدا رو بده اشکمو روان می کنه ... این حماسه باید زنده بمونه من با اشکم به خودم تلنگر می زنم شما اونطوری که دوست دارید...   وقتی می خوام به اعتقاد کسی فکر کنم همیشه این میاد تو ذهنم که اون قطعا پیش خداوند از من بالاتره ... اصلا در زمینه ی اعتقادی خجالت می کشم و خودمو در حدی نمی دونم قضاوت کنم ... ولی همیشه قضاوت می شم ... بارها شده حتی ازم‌سوال نکردن ولی در مورد فکری که بیانش نکردم قضاوت شدم ... 😔😔😔😔

مهر مهربان

۱) اولین ماه سال دو رزیدنتی خیلی فشرده و سخت گذشت ... اونقدر که نتونستم از کلاس نقاشیم و گل و مرغم یه کم لذت ببرم .. نتونستم یک خط خطاطی کنم☹... مسوول تخصصی منو به عنوان نماینده ی ورودیمون انتخاب کرد و حالا باید سمینارا رو باهاشون هماهنگ کنیم و می تونم بگم با وجود سختی هایی که خودم داشتم هر هفته خودم یک دونه سمینار داشتم ...😢😢😢

۲) هنوز نتونستم با خیلی از رفتارای آدمای اطرافم کنار بیام ... مثلا منشی بخشمون یک زن قدرت طلب که نمی تونم درکش کنم ... نمی تونم درک کنم چرا هر بار با یک جمله سعی می کنه تمام اعصاب ما رو بهم بریزه ... همین چند وقت پیش سر اینکه یک دندون کشیدم انقدر منو دعوا کرد که خدا می دونه در حدی که برگشت گفت اجازه نمی دم تو بخش من دندون بکشید !!!!! بخش ایشون 😥😥 ولی من با اجازه ی استاد بخش کشیدم ولی تمام روزم ناراحت بودم ... و وقتی بیشتر ناراحت شدم که رفته بود پیش رییس بخش بدگویی منو کرده بود که من بهش بی احترامی کردم ... ای کاش یه کم بی احترامی کرده بودم تا حداقل دلم خنک بشه ولی تا جایی که یادمه من سکوت کرده بودم و خانم جولان می داد ... و تمام روزمو با جملات کلیدی رو مخ و اعصابم بود که بلکه من از کوره در برم اما سعی کردم صبور باشم... حتی اخر وقت خداحافظی کردم ایشون جواب ندادن ... حالا بیشتر تر ناراحتم چون رییس بخش هم اصلا از ما طرفداری نکردن و بدتر که همکلاسیام هم طرفداری نکردن و اظهار کردن دعوا دخترونه بوده ... البته انتظار دفاع از کسی ندارم چون اونقدر برام مهم نبود بخوام به رییس بخش بگم ولی منشیمون اونقدر بیکار بودن که نشستن سیر تا پیاز به علاوه ی دوتا گوجه و سه تاخیار اضافه رو برای استادمون گفتن  ... بهر حال همچین اوضاعی داریم که نمی دونم باید چطور با منشیمون برخورد کنم ... هرروز بهشون بگم چشم خوبه ؟! دختر خوبی هستم اونجوری ؟! جدا میخوام در یک اوضاع آرام تر از استادمون بپرسم چطور رفتار کنم این تنشا تموم بشه ... 😢😢😢