بندگی

خطبه ی ۱۹۲ نهج البلاغه

مولا علی (ع):

خداوند بندگانش را، با نماز و زکات و تلاش در روزه‏ دارى، حفظ کرده است، تا اعضا و جوارحشان آرام، و دیدگانشان خاشع، و جان و روانشان فروتن، و دل‏هایشان متواضع باشد، کبر و خودپسندى از آنان رخت بربندد، چرا که در سجده، بهترین جاى صورت را به خاک مالیدن، فروتنى آورد، و گذاردن اعضاء پر ارزش بدن بر زمین، اظهار کوچکى کردن است. و روزه گرفتن، و چسبیدن شکم به پشت، عامل فروتنى است، و پرداخت زکات، براى مصرف شدن میوه ‏جات زمین و غیر آن، در جهت نیازمندیهاى فقرا و مستمندان است. به آثار عبادات بنگرید که چگونه شاخه ‏هاى درخت تکبّر را در هم مى‏ شکند و از روییدن کبر و خودپرستى جلوگیرى مى‏ کند.

شهید

در دانشگاه شب شهادت بانوی دو عالم رفتم یک حسینیه که تازه فهمیدم مقبره ی پنج شهید گمنام و جوان همین نزدیکی ها کنار ماست ... و حین عزاداری مجلس متبرک شد به قدم یک شهید دیگر ... شهید ... گواهی بر مظلومیت و خلوص و ایمان و حق طلبی و شاهدی بر کردار ما و روشنایی برای راه تاریک ماست :) و چقدر شرمنده ام 

پی نوشت: دوستم که خیلی سنش کمه بعد از مراسم ازم پرسید مادر شهید اومد؟ گفتم نه گمنامه ... گفت پس چرا مداح گفت ان شا الله مجلس متبرک به قدم مادر شهید بشه؟؟؟؟:)

خیابون

شهری که درس میخونم یک خیابون داره به نام خیابون عشاق ... و امروز زیر بارون کنار دوستم سمیه در خیابون عشاق آهنگ بارون قمیشی رو گوش میکردیم :)

روزی

ما برای جراحی هامون تعداد مشخص از هرنوع داریم و تا وقتی به اون تعداد نرسیم اجازه ی رفتن به جراحی های بالاتر رو نداریم ... ولی یه چیزی وجود داره به نام روزی که بین ما سه تا یک نفرمون روزی جراحی هاش زیاده ... مثلا بیمار من خانم الف براشون وقت زدم ولی رفتن و خواستن آقای شین کارشونو انجام بده ... خلاصه حتی روزهایی که نباید جراحی کنیم هم آقای شین جراحی دارن ... خوش به سعادتشون ...اوج این روزی رسانی رو وقتی دیدم که به بیمارم زنگ زدم جواب نداد بعد فهمیده بود از بخش زنگ زدن اومده بود بخش و دیدم منشیمون بیمار رو سپردن به آقای شین برای جراحی ... البته خداروشکر کارش زودتر راه افتاد و بلاخره روزی آقای شین بود... حالا من کلی برنامه ریختم‌و به بیمار وقت دادم و کلی پوسیدگی برداشتم و منتظر تایید استاد برای جراحی بودم که گفتن دندون hopelessهست و باید کشیده بشه ....:) 

امام صادق(ع):

رزق بر دو نوع تقسیم شده است: یکی به صاحبش می‌رسد اگر چه آن را نجوید و دیگری مشروط به جستن آن است، پس آن رزقی که برای بنده در هر صورت تقسیم شده است، به او خواهد رسید گر چه تلاشی ننماید؛ و رزقی که مشروط به تلاش برایش تقسیم شده است، پس شایسته است آن را از طریق خودش طلب کند؛ یعنی همان راهی که خداوند آن را حلال قرار داده است و نه جز آن ...