بعد از مدت ها یک فیلم خوب دیدم که ده دقیقه ی آخرشو فقط گریه می کردم ... فیلم پسر زیبا ... داستان زندگی آدم ها و خانواده هایی که درگیر اعتیادن ... و همیشه باید یاد بگیرن هیچ وقت نباید خسته بشن ... زندگی برای این آدما و خانواشون همیشه یک جنگه، یک جنگ بدون لحظه ای سکون ... این افراد قدر شادی رو خوب می دونن چون فقط لحظاتی شادن که دچار وسوسه نیستن یا عزیزشون سالمه ... و قدرشو میدونن چون هر لحظه ممکنه این شادی بره ... فیلم قشنگی برای درک این بیماری ...