شاهد

قتل یک روحانی توی روز روشن توسط یه آدم دیگه کلی سوال تو ذهنم ایجاد کرد که حتما فرد انگیزه های شخصی داشته اما امروز دیدم قاتل خیلی شیک و مجلسی قتل رو گردن گرفته و دنبال باقی کیساشه .... نمیتونم قاتل رو قضاوت کنم که چطور بوده و کجا بزرگ شده و چرا این کار رو کرده و چه عواملی اون رو به این جنایت کشوندن ... اما دو چیز برام جالب بود اول خال کوبی های بدنش من رو یاد یک شهید انداخت که چند شب پیش باهاش آشنا شدم که ایشونم یک خالکوبی داشت، شهید مجید بربری ... ولی عاقبت این دو ۱۸۰ درجه متفاوته، عجبا از این قصه ی عالم ... دوم یک چیزتوی صفحه ی اینستاگرام قاتل بود، نوشته بود کسی رو که کشتم در خیابان شهداست.... ادرس از این مستقیم تر؛ البته انگار نفهمیده بود که آدرس داده این روحانی الان جزو شهداست💟 

مادری

بهترین هدیه ی خداوند، بعضی از دردهای عالم فقط مخصوص ما زن هاست و بعضی از دردهای عالم لذت بخش ترین لحظات زندگیست ... زیباترین ترنم عالم اولین دردی که در وجودم با حضور تو احساس کردم لذت بخش ترین لحظه ی زندگیم بود‌... مادر شدن بزرگترین نعمت خداوند برای یک زن است ... مادر شدن اوج بندگی و خلوص است... مادر شدن درک زیبای خالقی است که بی چشمداشت عشق می ورزد... برای مادر تمام دردهایی که برای حضور زیبایت می کشد عبادت است ... مادر شدن 

ید رحمت الهی در خلق اشرف مخلوقات است ... شیرین ترین رویای زندگیم بی صبرانه درد زایش را انتظار می کشم تا شیرینی در آغوش کشیدنت را حس کنم... ناوک زیبای هستی حتی الان که هنوز مادر نشده ام عاشقانه روزگار دیدن تو را انتظار می کشم ... 

یاد

اینجا می نویسم تا همیشه یادم باشه...

اگر روزی استاد شدم بین دانشجوهام فرق نزارم حتی اگر یکیشون برادر زاده ام باشه.

اگر استاد شدم هوای اون دانشجومو که از یه شهر دیگه اومده داشته باشم.

اگر استاد شدم از زندگی دانشجوهام بپرسم باید بفهمم مشغولیت ذهنیشون چیه و کمکشون کنم حداقل با شنیدن درد و دلشون.

اگر استاد شدم اونی که از همه بهتره رو بولد نکنم بزنم تو سر بقیه ولی همشونو برای نقاط قوتشون تشویق کنم و اگر کم کاری کردن گوشزد کنم. 

اگر استاد شدم‌ هرشب قبل اومدن به دانشگاه مطالعه کنم و تا میتونم مقاله های جدید رو بخونم.

اگر استاد شدم و زمانی که دانشجوم داره جراحی می کنه از کنارش تکون نخورم و حتی گاهی ادش وایسم.

اگر استاد شدم به دانشجوهام یاد بدم پول اولین هدف یک پزشک نیست اونچیزی که ما رو طبیب می کنه توجه به بیماره.

اگر استاد شدم هر روز تو گوش دانشجوهام زمزمه کنم:

امام علی (ع) فرمودند:

هر کس طبابت می‏‌کند باید از خدا بترسد و خیرخواه باشد و سعی خود را به کار برد.