فراق

ماه خوبم دلم تنگ میشه برای لحظه به لحظه ی حضورت و کی بشه عادت کنم به نبودنت ... 

این روزا برای من روز معمولی نبودن، برای هیچکس عادی نبود ... حتی برای تمام کسانی که روزه نبودن ... روزایی که حس میکنی مهمون کریم ترین میزبانی ...

یا رفیق من لا رفیق له دلم تنگ میشه برای لحظات افطار وقتی حس می کردم کمی بندگی یاد گرفتم ...

یا موفی العهد دلم تنگ میشه برای روزایی که روزه گرفتم تا مدد بگیرم از صبر از باطن صبر از امام علی( ع )... 

یا قاضی العطایا دلم تنگ میشه برای شب های قدر ... شب های نجوا و عبادت شما ... شب های رزق ... رزق عبادت شما ... رزق ولایت حجت شما... رزق ادب ادب و ادب در حضور امام زمان (ع) ... 

یا مَنْ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِه یکی از چیزایی که این دنیا رو قشنگ کرده نماز خوندن و روزه گرفتنه ... ازت ممنونم که این دو موهبت رو بهمون دادید ...

 یا علام الغیوب  ای کاش تمام روزها رمضان بود ... از روز اول این ماه غم این روز آخر رو داشتم ... روزی که باید دل کند تا سال بعد ... شاید بودیم‌ شایدم در یک عالم بالاتر طعم بندگی رو با آگاهی بیشتر چشیدیم ...

یا انیس القلوب امشب تنها چیزی که دلم رو آروم کرد خوندن دعای وداع با ماه مبارک در صحیفه ی سجادیه بود وقتی هم نوا با امام سجاد( ع )شدم،

بدرود اى گرامى ‏ترین اوقاتى که ما را مصاحب و یار بودى، اى بهترین ماه در همه روزها و ساعتها.

 بدرود اى یار و قرینى که چون باشى، قدرت بس جلیل است و چون رخت بر بندى، فراقت رنج افزا شود. اى مایه امید ما که دوریت براى ما بس دردناک است.

 بدرود اى همدم ما که چون بیایى، شادمانى و آرامش بر دل ما آرى و چون بروى، رفتنت وحشت خیز است و تألم افزاى.

بدرود اى همسایه‏ اى که تا با ما بودى، دلهاى ما را رقت بود و گناهان ما را نقصان.