غرغرونامه

۱) اندر احوالات خوابگاه مسوول خوابگاهی داریم که می فرمایند شب یا تا ۹ و نیم خوابگاه باشید یا اگر تاخیر زیاد دارید کلا نیایید همونجایی بمونید که بودید ... این جوری با این قوانین ناقص مراقب بچه های مردم هستن ... خب آدم حسابی وقتی مادر و پدر من راضی هستن و در جریانن که کجا بودم چرا نباید بیام سرمو رو بالشت اتاق خودم بزارم 😑

۲) زمزمه هایی از اضافه شدن یک دانشجوی انتقالی به بخشمون داریم، مثل پارسال؛ امیدوارم امسال استادامون، ما دانشجوها رو هم از خودشون بدونن و در جریانمون بزارن و با همفکری بتونیم مریضا و یونیتا رو تقسیم کنیم. پارسال خاطره ی خوشی نبود، هر بار که یونیت کم بود از اینور و اونور به من غر میزدن که برو اعتراض کن، منم می دیدم اعتراض فقط باعث افزایش تنش هاست، اونا رو آروم می کردم، هرچند وقتی تعداد بیمارامون هم به حد نصاب نمیرسه نشون میده افزایش دانشجوها بدون مشکل هم نیست و تا حدی  اگر اعتراضم می کردن حق داشتن البته مهم اینه یاد بگیریم دیگه، ان شا الله این یک سال هم با آرامش بگذره...